من نمی‌تونم که آروم بشینم

من نمی‌تونم که آروم بشینم
شده مثل قتله‌گاه سنگ تنم

عمه من برم نرم می‌کشنش
بزار من زنده نباشم ببینم

بمونم که چی پرش رو ببرن
من نگاه کنم سرش رو ببرن

من چجوری بشینم نگاه کنم
به کنیزی دخترشو ببرن

ببینم حرم پُرن، دق می‌کنم
دنبال یه چادرن دق می‎کنم

من مثل بابام حسن غیرتیم
زنا سیلی بخورن دق می‌کنم

وقت نمی‌شه که زره به تن کنم
یا بتونم خودمو کفن کنم

هیچ کاریم نکنم شمرو باید
از رو سینۀ عموم بلند کنم

تیرارو از پیرهنت در میارم
خنجرارو از تنت در می آرم

دست و پا نزن تکون نخور عمو
نیزه رو از دهنت در می‌آرم

***