روی دارالعماره، اشکِ چشمام می‌باره

روی دارالعماره، اشکِ چشمام می‌باره
سلام من به آقام، با لبِ پاره پاره

پای عشق تو می‌میرم، غمِ عشقت چه شیرینه
ولی شرمندتم آقا، همۀ درد من اینه

(کوفه پرِ غم، کوفه پرِ درد، کوفه شهرِ نامرد
جان اکبرت، جان زینبت، سمت حرم برگرد)2

***
از این اشکِ خجالت، لبِ خشکم می‌شه تر

نیا برگرد مدینه، بیا از کوفه بگذر
گردِ غربت رو پیشونیم، منم و اوج حیرونی

منای مُسلمت کوفه، برا تو می‌شه قربونی
این بی‌وفا‌ها، این بی‌حیاها، عهدت و شکستن

دارم می‌بینم، روزی که دستِ، زینبت رو بستن
(کوفه پرِ غم، کوفه پرِ درد، کوفه شهرِ نامرد

جان اکبرت، جان زینبت، سمت حرم برگرد)2
***