همیشه پیش تو، می‌دونی من سر به زیرم

همیشه پیش تو، می‌دونی من سر به زیرم
همین طوری برات، روزی هزار بار می‌میرم

یه عمریِ حسین، به تاب زلفت اسیرم
حالا که تنها شدی و، حالا که اکبر نداری

یه وقت نگیره دل تو، نگی که لشگر نداری
خودم چادر سر می‌کنم، درست مثه مادرمون

می‌جنگم و پر می‌زنم، برا بابا حیدرمون
ای وای، چرا داری می‌باری

تا وقتی من رو داری، دیگه غمی نداری
***

حالا که من باید، بمونمو جون بکنم
بدون تو باید، به قلبِ کوفه بزنم

بذار شهید بشن، این دو تا پارة تنم
می‌خوام نبینم که چطور، مادر تنش سیاه می‌شه

چه جوری از غصۀ تو، قدِ هلالِ ماه می‌شه
می‌خوام نبینم چطوری، با دست بسته رو زمین

از رو خاکا بر می‌دارم، سرت رو ای نیزه نشین
ای وای، می‌بوسم اون رگاتو

حنجرۀ صداتو، سوختگی موهاتو
***