ماه عزا رسیده و دل‌ها پر از غم است

ماه عزا رسیده و دل‌ها پر از غم است
مشکی به تن کنید که ماه محرّم است

پیراهن سیاه عزاداری حسین
احرامِ نوکری تمامیّ عالم است

ماه محرّم آمده خیمه به پا کنید
دل‌های ما حسینیّۀ بزمِ ماتم است

هر کس برای بزم عزا کار می‌کند
مُزدش بُوَد به دست کسی که قدش خم است

شکرِ خدا که حضرتِ زهرا مرا خرید
لطف و عطای او به گدایش دمادم است

دریای چشممان چقدر موج می‌زند
یعنی بساط گریۀ ما هم فراهم است

شکرِ خدا که از غمِ اربابِ بی‌کفن
چشمم شبیه چشمۀ جوشانِ زمزم است

آقا قسم به نام تو ما با شما خوشیم
بی تو برای ما همۀ عالم جهنّم است

گریه برای داغ تو رزقِ حلال ماست
این اشگ‌ها به زخمِ عمیق تو مرهم است

بزم تو را به عالم و آدم نمی‌دهیم
هیئت برای ما به خدا عرشِ اعظم است

شش گوشۀ حریم تو بیت الحرام ماست
یعنی به داغِ اعظم تو سینه مَحرم است

هر کس که دید گوشه‌ای از روضه‌های تو
گر خون چکد زِ چشمِ ترش باز هم کم است