نُه شب مرا تا پای روضه می‌کشانی

...
نُه شب مرا تا پای روضه می‌کشانی

آغوش وا کردی برایم تا بیایم
ممنونم از این قدر لطف و مهربانی

نُه شب مرا دعوت به گریه کردی آقا
عُمری دعا گوی همه سینه زنانی

نُه شب به تو رو می‌زنم رخصت بگیرم
مُرغ دلم را سمت گنبد می‌پرانی

نُه شب محیا کرده‌ام این خمیه‌گه را
امشب به بَزم روضه ما میهمانی

هر جا که نامی از عمو جانت بیاید
تو قول دادی که خودت را می‌رسانی

داغِ عمو جانت پریشان کرده ما را
امشب بیا و روزیم کن کربلا را

****