(أن تنکرونی فانابن الحسن)4

(أن تنکرونی فانابن الحسن)4
****

هر طرف می‌داد جولان مرکب و شمشیر را
لرزه می‌انداخت جان هر جوان و پیر را

هر مَلَک با مجتبی فریاد جانم می‌کشید
تا که سر می‌داد قاسم نعرۀ تکبیر را

(أن تنکرونی فانابن الحسن)4
****

نو غزالِ هاشمی می‌کَند نسلِ گرگ را
گر عوض می‌کرد دستی از قضا تقدیر را

در نبردِ تن به صد تن هم هماوردی نداشت
چون کُند با یک سپر باران سنگ و تیر را

نیزه‌ها انداختش هم از نفس هم از فرس
نعلِ اسب و گل ندارد زحمتِ تفسیر را

گرگ‌ها با زخم‌های کهنه از جنگِ جمل
می‌گرفتند از غزالی انتقامِ شیر را

(أن تنکرونی فانابن الحسن)4
****