ای عزیز زهرا یا باقرَالعلوم

ای عزیز زهرا یا باقرَالعلوم
ای غریب و تنها یا باقرَالعلوم

واغربتا،چون گل شدی پرپر
در محضر داور،گرید به تو مادر

واویلا واویلا...
می‌سِزَد آسمان بگرید برایت

سوزِ دلِ عالَم آتشِ عزایت
یابن الزهرا،ای یار دیرینه

ماهِ بی قرینه،غریب مدینه
واویلا واویلا...

اَنیسِ درد و غم خورشید ولایی
تو یادگارِ صحرای کربلایی

تو دیده ای،خونْ جاری از دیده
قدهای خمیده،سرهای بریده

واویلا واویلا...