جوون امام رضایی

جوون امام رضایی
معدن جود و سخایی

غریبِ وادی عشق و
همه‌ی هستیِ مایی

با دعای تو ایشالّا ای گل باغ حسینی
بشم آخرِش منم از سائلایِ کاظمینی

نشستم دمِ باب المراد
مددی یا امامِ جواد

مولانا جواد الائمّه...
تو دلم شده نمایان جَلَواتِ ماتم تو

آتیشِ جون و دلِ من سوزِ روضه‌ی غمِ تو
شنیدم با لبِ عطشان جون دادی میون حُجره

قاتِلِت مشغول شادی تو بودی درونِ حجره
کبود از زهرِ سیمای تو

یا زهرا(س)ذکر لبهای تو
مولانا جوادالائمّه...

اون شهیدی که لَباش شد
مِثِه چوبِ خشک به صحرا

اَمون از قحطیِ آب و
اَمون از ناله ی زهرا(س)

پسرم رو در خون کشیدن
با لبِ تشنه سر بُریدن

ثارالله...ثارالله...ثارالله