مسموم زهر ظلم و جفایم

مسموم زهر ظلم و جفایم
غریب بغدا،ابن الرضایم

آه/سوزد این دلم
که همسر من/شده قاتلم

آه/آه و واویلا...
در کنج حجره جان می سپارم

جز درد ومحنت یاری ندارم
آه/چشمم گریان است

دلم سوزان است/کامم عطشان است
آه/آه و واویلا...

از ظلم و بیداد دخت مأمون
در این غریبی دلم شده خون

آه/ناله ها زدم
در بین حُجره/دست و پا زدم

آه/آه و واویلا...
از تشنگی در شور و نوایم

وارث به داغ کرببلایم
آه/غربت دلبر

گلهای پرپر/عطش ِ اصغر
من گرچه دلخون گرچه غریبم

گریه کن ِ آن شَیب الخضیبم
آه/آن دور از وطن

صد پاره بدن/بی غُسل و کفن
آه/مظلوم حسین جان...