ای مقام تو فراتر زِ همه باورها

ای مقام تو فراتر زِ همه باورها
مادر اهل یقین سایۀ بالا سرها

همه مدیون تو هستند، الهی مادر
سایه‌ات کم نشود از سر این نوکرها

هر کسی واژۀ یا فاطمه را یاد گرفت
نشود تا به ابد بسته به رویش درها

ریشه در حرمت بسیار تو دارد بانو
احترامی که گرفتند همه مادر‌ها

برکت داد به نسل تو خدای عالم
تا شود کور دو چشم همۀ ابتر‌ها

قبلۀ امِّ‌بنینی و رُباب و زینب
الگوی قاسم و عباس و علی اکبر‌ها

خاک پای حسنینت همه صاحب نفسان
به تو دارند ارادت همه پیغمبرها

من از این سوختنت پای علی فهمیدم
فاطمه هست فقط یاورِ بی‌یاورها

پشت در یک تنه تو محشرکبری کردی
محسنت شد سپرت جای همه لشگرها

آتش لات و حبل، بال و پرت را سوزاند
آب شد تا به ابد قلب علی محورها

ناخودآگاه شود نالۀ ما، وا اُمّاه
تا که مسمار ببینیم به رویِ درها

حرفِ مسمار شد و باز نفس بند آمد
باز هم لرزه نشسته به همه پیکرها

آنکه از مادرِ این قوم خجالت نکشید
الگوی شمر شد و خولی و خیره سرها

روضۀ چادر خاکیِ تو را زینب خواند
کربلا نیمۀ شب، غارت آن معجرها

شاعر: محمد حسین رحیمیان
***