علتِ عاشقی‌ام دستِ کریمانۀ توست

علتِ عاشقی‌ام دستِ کریمانۀ توست
چشمِ امید من آقا به در خانۀ توست

روی خاک قدمت صورت خود می‌کشم و
به اشاره همه گویند که دیوانۀ توست

من که آوارۀ شهرم تو چنین خواسته‌ای
دل آشفتۀ من از می و پیمانۀ توست

پرچم یا حسنم روز قیامت بالاست
نوکرت تا به ابد بر در کاشانۀ توست

با حسن گفتنمان عرش خدا ریخت به هم
علتش غربت و آن نام غریبانۀ توست

هر کجا پر بکشم باز بقیع جای من است
چون کبوتر که فقط جلد به می‌خانۀ توست

بر سرم می‌زنم و اشک امانم ندهد
غصۀ چشم من از گنبد ویرانۀ توست

این حسین کیست که عالم همه دیوانۀ اوست
تو که هستی که حسین عاشق و پروانۀ توست

اگرم نام حسین بر لب‌مان رنگین است
این هم از لطف و نگاه و دم شاهانۀ توست

شاعر: جواد قدوسی
***