از زهر کینه روی ماه زرده

از زهرِ کینه روی ماه زرده
دورش داره فرشته می‌گرده

زهرِ ستم جونشو برده
تاب و توان از پیکرش برده

باغِ نگاهِ آقا افسرده
چشم نیمه‌بازِ او

دنبالِ نورِ خداست
می‌گه نورِ بصرم

پسرم مهدی کجاست
کجاست اونکه طالبِ خونِ آلِ مصطفی‌ست

با گریه‌هات قلبِ پُر از خونم مسوزان
(آه و واویلا) 2

***
با خبر این غصه غوغا شد

تو سامرا مجلس محیا شد
هر شیعه از داغِ عزا محزون

شد از مصیبت قلبِ عالم خون
شد پیکرِ مه‌پاره گل‌بارون

(آه و واویلا) 2
***