نه که روضه هات خود سامرات گریه داره

نه که روضه‌هات، خودِ سامرات، گریه داره
غمِ تو نگات، غربتِ چشات، گریه داره

خشکی لبات، لرزشِ صدات، گریه داره
توی غربت بی‌قراری

از غریبی ناله داری
خسته از این روزگاری

زهرِ کینه زد شراره
شد دلِ تو پاره پاره

غربتِ تو بی‌شماره
(وای، امون ای دل، ای دل) 3

***
نه که نوکرت، دلِ مادرت، روضه‌خونه

بالای سرت، گُلِ مضطرت، روضه‌خونه
دمِ آخرت چشای ترت، روضه‌خونه

روضه خونت ابر و بارون
چشمِ مهدی گشته گریون

فاطمه شد دل پریشون
تشنه هستی تشنۀ آب

رنگ و روت شد مثلِ مهتاب
می‌سوزی با قلبی بی‌تاب

(وای، امون ای دل، ای دل) 3
***

وعدۀ خدا، آرزوی ما، کی میایی
یابن مرتضی، هدفِ دعا، کی میایی

ذکرِ شیعه‌ها، تو غم و بلا، کی میایی
روزگارِ ما سیاهه

کارِ شیعه اشک و آهه
مادرِ تو چشم به راهه

زود بیا با علمِ عشق
ای شه با کَرَمِ عشق

باز بنا کن حرمِ عشق
(یابن الزهرا، یابن الزهرا) 3

***