این خیمه این حصنِ حصین را دوست دارم

این خیمه این حصنِ حصین را دوست دارم
مسیرِ خانۀ وزین را دوست

سینه‌زنان نکته‌بین را دوست دارم
اشکِ بصیرت‌آفرین را دوست دارم

نسلِ امیرالمومنین را دوست دارم
***

کرب‌وبلا رفتن فقط این‌گونه زیباست
این راهپیمایی نشانِ عزّتِ ماست

هيهات منا الذلة مخصوصِ همین‌جاست
دَم پاره‌های آتشین را دوست دارم

نسلِ امیرالمومنین را دوست دارم
***

من از نجف تا کربلا هر دم بگویم
سینه سپر کرده سپس محکم بگویم

می‌آیم اصلاً به همه عالم بگویم
نسلِ امیرالمومنین را دوست دارم

نسلِ امیرالمومنین را دوست دارم
***

دستانِ او رحمان و چشمانش رحیم است
وَ یُطعمون یعنی که آقایم کریم است

این راه مصداقِ صراطَ المستقیم است
تفسیر آیات مبین را دوست دارم

نسلِ امیرالمومنین را دوست دارم
***

شرمنده‌ام از محضرش رویم سیاه است
این دل فقط تنها به فکرِ سرپناه است

زخمِ نشسته به کفِ پایم گواه است
هر درد را نه، دردِ دین را دوست دارم

نسلِ امیرالمومنین را دوست دارم
***

چشمم به خاکش آشنا باشد همیشه
در منظرم تنها خدا باشد همیشه

مُهرم که مُهرِ کربلا باشد همیشه
زخمِ نشسته بر جبین را دوست دارم

نسلِ امیرالمومنین را دوست دارم
***

در هیأتی پای پیاده بی‌اراده
موکب به موکب مست گشتم بینِ جاده

چای عراقی تازه‌دَم با طمعِ باده
این روزهای دل‌نشین را دوست دارم

نسلِ امیرالمومنین را دوست دارم
***

از زندگی از مالِ دنیا دل بریدم
با گوشِ جان هَل من مُعینش را شنیدم

با انتخابِ فاطمه اینجا رسیدم
این اعتقاد و این یقین را دوست دارم

نسلِ امیرالمومنین را دوست دارم
***

بابُ الحوائج مادرش ما را فرا خواند
به دیدنِ گلدسته‌هایی از طلا خواند

سینه‌زنانِ دستِ سقا را جدا خواند
من دعوتِ اُم‌ُّالبنین را دوست دارم

نسلِ امیرالمومنین را دوست دارم
***

قطعاً گره خورده به روضه سرنوشتم
از آب و خاکِ کربلا باشد سرشتم

با اشک چشمم به گذرنامه نوشتم
من کربلای اربعین را دوست دارم

نسلِ امیرالمومنین را دوست دارم
***

وقتی که من جان می‌دهم آقا می‌آید
خیلی به او بد کرده‌ام اما می‌آید

من التماسش کرده‌ام آیا می‌آید
آن لحظه‌های واپسین را دوست دارم

نسلِ امیرالمومنین را دوست دارم
***