میدونی كربلا چه وقت دیدن داره

میدونی كربلا چه وقت دیدن داره وقتی كه
دم اذون مغربش هوای شهر بارونه

نمی دونم چرا دلم پر آشوبه فهمیدم
همیشه عشق لیلی زینت قلب مجنونه

حالا كه نشد كربلا برم
یه جورایی ازرده خاطرم

آرزوم و نمی خوام زیر گل ببرم
كربلا

منم و این حرم من و دو تا گلبرگ تنهایی
منم و شهری كه شبای جمعش هست رویایی

منم و دستای كریم اربابم ثار الله
منم و اون نگاه پر تب و مهر زهرایی

شبای حرم یادم نمیره
میدونی دلم بد جور اسیره

مادر تو می دونم دستم و میگیره
كربلا

یه مادری تو كاروون پریشونه فرزنده
تا كه نگاش می افته شیش ماهش داره می خنده

تو كاروون دل سه ساله ای غصه چون داره
دلش و به دل عمو ابالفضلش می بنده

میگه عمو آروم جونمه
عمویی تموم وجودمه

روی دوشش همه دنیا زیر پرمه
ابالفضل