حال ما بی تو شبیه است به باران بودن

حال ما بی تو شبیه است به باران بودن
می خورد از جهتی هم به بیابان بودن

مثل باران ز غم یار فقط باریدن
چون بیابان نفس افتاده و بی جان بودن

هر كس از غیبت طولانی تو سهمی برد
سهم ما نیز شد از هجر پریشان بودن

مدتی می شود از فیض بُكا محرومم
چشم آلوده كجا لذت گریان بودن

بی تو قران به روی طاقچه ها خاكی شد
شرمساریم از اینگونه مسلمان بودن

بدم اما نروم جز در تو جای دگر
مزه دارد به سر خوان كریمان بودن

تو طبیب دل بیمار منی آقا جان
با تو ننگ است پی دار و درمان بودن

مرد و مردانه به دیدار خطر ها رفتی
نمی آید به گدای تو هراسان بودن

هر كجا نام حسین است می آید یوسف
پس چرا در پی تو راهی كنعان بودن

تو بیا روضه بخوان گریه به پایش با ما
جان سپردن ز غم كرب و بلایش با ما