وقتی میام تو روضه ها

(وقتی میام تو روضه‌ها، عرشو می‌بینم
شکر خدا روزی خوره ام البنینم)۲

سایه‌ی لطفش رو سرمه
مادرِ عباس مادرمه...

حیفه اگه سمت بقیع، دلارو زائر نکنی
حیفه اگه یه یادی از، سیدِ ذاکر نکنی

اگه دیوونه ندیده‌اید، به ما میگن دیوونه
اگه دیوونه شنیده‌اید، به ما میگن دیوونه

عقل از سرِ من پریده و، دیوونگی جا گرفته
حرف اگه داری با خدا بزن، عقلمو خدا گرفته

تو روضه‌ی امِ بنین، باید ادب کرد
کرب و بلا رو باید از، بی‌بی طلب کرد

غلام خونش پدرمه
مادرِ عباس مادرمه

دلِ اباالفضلی میگه، سرُ فدا سرش کنم
این شورِ سیدُ می‌خوام، هدیه به مادرش کنم

یل کربلا ابالفضل، قربون اون قد و بالات
فدای چشای نازت، فدای خشکی لب‌هات

به تو دخیلم صاحب، علم اباالفضل
یاد داده مادرم بگم، فقط اباالفضل

که این تموم باورمه،
مادرِ عباس مادرمه

مگه میشه تا عمر داریم، رو حرفمون نمونیم
اسم اباالفضل که میاد، از رقیه نخونیم

دوسِش دارم یه عالمه، دختر پادشاهمه
گداییِ درِ خونش، کار هزارتا حاتمه
هزارتا حاتمم کمه، کار تموم عالمه