هرلحظه را به شوق وصالت شمرده‌ام

راحت بخواب برا همیشه
دیگه هیشکی مزاحمت نمی‌شه

می‌خوام که تدفین تو دیر تموم شه
با پشت دست روی تو خاک می‌ریزم

خونۀ من که خیلی اذیت شدی
خونۀ نو مبارکه عزیزم

هم تو جوونی هم علی جوونه
زندگیمو خاک می‌کنم شبونه
چجوری برگرده علی به خونه

قبرمه خونه بی تو زهرای من
وای من وای من

(کاش جای تو بودمو تو جای من
وای من وای من) ۲

(زهرا اَنَا علی زهرا اَنَا علی)

دنبال جنازه با دلی چاک
هر چند قدم فتاد بر خاک

یک دست به سوی حی منان
دست دگرش به دوش سلمان

می‌ریخت سرشک بر هزار اشک
می‌گفت ز دور به قبر یارش

ای قبر امید حیدر استی
پاکیزه گل پیمبر هستی

حالا که تو گشته‌ای مزارش
ای قبر دگر نده فشارش
او در پس فشار دیده

این غسل چندم است که آغاز می‌کنند؟
هر بار باز زخم تو سر باز می‌کند (یازهرا)