نفس بده نوا بده

نفس بده نوا بده، جنون بده بگم حسین
دلم گرفته از همه، تَوون بده بگم حسین

بگم حسین همه غم‌ها یادم میره
اگه نباشه نگاهش کارم گیره

همیشه با کَرَمش امدادم کرده
بدون روضه دلم از دنیا سیره

رفیق، مَلامت کن که من گنه‌کارم
خودش که می‌دونه چقدر دوسش دارم

حسین، حسین ارباب...

باید که پیش دلبرم یه روزی روسفید بشم
روضه منو عوض کنه تا آخرش شهید بشم

یه روز فداییِ صاحب مجلس می‌شم
به لطف دست کریمش خالص می‌شم

شبیه اون‌که برا مولا سر داده
برهنه می‌شم و مثلِ عابس می‌شم

بدون، که دست از تو نمی‌کشم آقا
دل منو بردی فدات بشم آقا

رفیق مَلامت کن که من گنه‌کارم
خودش که می‌دونه چقدر دوسش دارم

حسین، حسین ارباب...

ارادت و سلامِ ما به ساحت اباالفضل
سینه‌زنم یه عمره از عنایت اباالفضل

گره‌گشای دل بیمارم عباس
همیشه خادمِ این دربارم عباس

بدم ولی به نگاهت دل خوش کردم
قسم به فاطمه دوسِت دارم عباس

دَمِ مسیحایی، عزیزِ زهرایی
فقط تو دلداری، فقط تو آقایی

بدون، که دست از تو نمی‌کشم آقا
دل منو بردی فدات بشم آقا

رفیق ملامت کن که من ریاکارم
خودش که می‌دونه چقدر دوسش دارم

حسین حسین جانم...