میرزای شیرازی رومنبر حوزه عمامه به زمین زد پای همین وضه

میرزای شیرازی رو منبر حوزه
عمامه به زمین زد پای همین روضه

می‌مونه همیشه این روضه به یاد واویلا
دخلت زینب علی ابن زیاد واویلا

ای حسین

خدایا برس به داد کعبة الرزایا
شکسته شد دندان ثنایا خدایا

فیض ببرن علمای زینبی
از مرحوم سیبویه شنیدم یه مطلبی

مصیبة ما اعظم‌ها کرببلا کرببلا(۴)

فیض ببره مرحوم حق شناس
می‌دونم که شب جمعه ها کرببلاس

تو آخر چله وقتی تو بستر بود
تو عالم رویا آقا بهش فرمود

توی سختیا توسل به علی اصغر کن
معجزه می‌کنه شیرخواره من باور کن

بمیرم از زندگی هنوز نبرده حظی
وای من از تشنگی و تلزی بمیرم

مصیبة ما اعظم‌ها کرببلا کرببلا(۴)

فیض ببره سید بحرالعلوم
وقتی کربلا می‌رم می‌شکنه بغض گلو

دسته که راه افتاد شد وقت دیدار و
توی توریج دید مهدی زهرا رو

هروله کنان می‌گه اباالغریب یا مولا
هروله کنان می‌گه اباالغریب یا جدا
صلی علیک یا شیب الخضیب یا جدا

بمیرم همه به سمت قتلگاه دویدن
امامو زنده زنده سر بریدن بمیرم

خدایی نامرده، اونی که با نیزه راه گلوت سد کرده

ای ملائک، رو در این هامون کنید
شمر را از قتلگه بیرون کنید