فیض ببرن علمای زینبی

فیض ببرن علمای زینبی
از مرحوم سیبویه شنیدم یه مطلبی

میرزای شیرازی رو منبر حوزه
عمّامه به زمین زد پای همین روضه

می‌مونه همیشه این روضه به یاد، واویلا
دَخَلَت زَینبُ عَلَی اِبن زیاد، واویلا

خدایا برس به داد کعبة الرَزایا
شکسته شد دندان ثَنایا، خدایا

مُصیبَةً ما اَعظَمَها کرب و بلا، کرب و بلا ...

فیض ببره مرحومِ حق شناس
می‌دونم که شب جمعه‌ها کرب و بلاس

تو آخر چله وقتی تو بستر بود
تو عالم رویا آقا بهش فرمود

توی سختیا توسل به علی اصغر کن
معجزه می‌کنه شیرخواره‌ی من باور کن

بمیرم از زندگی هنوز نبرده حَظّی
وای من از تشنگی و تلظی بمیرم

مُصیبَةً ما اَعظَمَها کرب و بلا، کرب و بلا ...

فیض ببره سید بحرالعلوم
وقتی کربلا می‌رفت می‌شکنه بغض گلو

دسته که راه افتاد شد وقت دیدار و
توی طویریج دید مهدی زهرا رو

هروله کنان می‌گه اباالغریب، یا جَدّا
صلی علیک یا شیب الخضیب، یا جَدّا

مُصیبَةً ما اَعظَمَها کرب و بلا، کرب و بلا ...

مظلوم یا اباعبدالله ....

ای پدر و مادر من به فدای لب عطشان تو
نیزه و شمشیر و سنان کفن پیکر عریان تو
بر سر نی جلوه کنان رُخ همچون مَه تابان تو

مرا مران (۲) از درت
به پهلوی شکسته‌ی مادرت

مظلوم یا اباعبدالله ....

سوز بده بر سخنم، به دل سوخته‌ی مادرت
تا که بگویم سخن از تن صد چاک علی اکبرت
گریه کنم ناله زنم ز لب خشك علي اصغرت

پیروی از روح خدا می‌کنم
یاد حسین و شهدا می‌کنم
گریه به یاد کربلا می‌کنم

مظلوم یا اباعبدالله ....

محتاج کرمت هستم ....
ابی عبدالله (3) حسین ....

برادر جان سلیمان زمانی
چرا انگشت و انگشتر نداری

چرا بر تن برادر سر نداری
بمیرم من مگر مادر نداری

حسین جانم حسین جانم حسین جان ...

گلی گم کرده‌ام می‌جویم او را
به هر گل می‌رسم می‌بویم او را

گل من یک نشانی در بدن داشت
یکی پیراهن کهنه به تن داشت

حسین جانم حسین جانم حسین جان ...

خداوندا علمدارم نیامد
یگانه یاور و یارم نیامد