عمود خوردی و سرو و صنوبرم پاشید

عمود خوردی و سرو و صنوبرم پاشید
صدا زدی که بیا، کاسه‌ی سَرم پاشید

همین که تا برسم، قطعه قطعه‌ات کردند
قد بلند امیر دلاورم، پاشید

کنار علقمه تا لشکر کمان‌داران
تو را به نخل که بستند، لشکرم پاشید

چهار هزار کمان‌دار،پیش چشمانم
چقدر تیر، به جسم برادرم پاشید

دم وداع که رفتی ز خیمه، پشت سرت
دو کاسه گربه‌ی افسوس، دخترم پاشید

(همین که دست تو، بر روی خاک‌ها افتاد
به دست حرمله، حلقوم اصغرم پاشید)۲

رقیه فاتحه‌ی گوشواره‌اش را خواند
خبر رسید که افتاده‌ای، حرم پاشید

علی اکبر من، قاسمم، ابالفضلم
برای حفظ النگو، خواهرم پاشید

پس از تو، امنیت یک قبیله در خطر است
کفیل زینب کبری، عقیله در خطر است