علمدار سپه دار تماما علیِ ابالفضل

کاشف الکربه و ابوالقربه
تو ببین مقامشو منبرشه کعبه

مثله باباشه، حارب الحربه
به نبردا خاتمه میده با یک ضربه

علمدار، سپهدار، تماماً علیه اباالفضل
قمر رو ، حسن خو، چه صوتش جلیه اباالفضل
چه عشقی، چه خشمی، خداییش علیه اباالفضل

دستانش علم‌گیره
هیبتش چنان شیره
برنده چو شمشیره
ابروی قمر

تا سوار مرکب شد
دشمنش معذب شد
بهر خواب زینب شد
زانوی قمر

ابالفضل باوفا، علمدار لشکرم..‌.

ارفع الدرده و اباالفرده
ذکر حیدر مددی رو پیشونیش پرده
با همه کفره، پنجه در پنجه
شاهدم خطبشه تو هشتم ذی الحجه

به عینه حسینه، همیشه جناح اباالفضل
صلاحش نگاهش، و مژگان سپاهه اباالفضل
تمام خیام حسین در پناه اباالفضل

باب حاجت و فضله
فتاحه بلا عزله
پهلوون اباالفضله، جذابه قمر

تو معرکه می‌تازه، ماورای اعجازه
حق به علی می‌نازه
مولا به قمر

بکم فتح الله اباعبدالله الحسین...

آغازم ایوان نجف، پایانم بین الحرمین
دستگیرم ذکر یا علی، تلقینم ذکر یا حسین
بکم فتح الله اباعبدالله الحسین...

عشق با تو شروع میشه
عشق با تو تموم میشه
عمر نوحم اگه باشه
بی تو بگذره حروم میشه