علمت یعنی پناه حرمت یعنی بهشت

(علمت یعنی پناه حرمت یعنی بهشت
باید اسمت رو فقط به روی تربت نوشت )۲

تو دل آرام من تب ایام من
نفست راحت منو چی می‌تونم بگم
(مگه آقا تو کم کشیدی زحمت منو به نگاه کرم )۲
برسون به حرم دل بی طاقت منو

تو عوض می‌کنی جان دنیای آدم رو
واسه تو می‌زنم من قبد دو عالم رو
تو به چشم من آموختی رنگ پرچم و
که به چشمم نبینم (رنگ جهنم رو)۲

(دل آرامم دل آرامم اباعبدالله)۲

به تو آقاجان درود به تو آقاجان سلام
خوبه حال و روز من شبی که هیئت میام

علمت یعنی پناه حرمت یعنی بهشت
باید اسمت رو فقط به روی تربت نوشت

خوبه حالم آقا ولی خب کربلا می‌تونه بهترش کنه
تویی باب‌المراد داری نوکر زیاد خدا باز بیشترش کنه
یه آقایی دارم که دل من می‌خواد همه رو نوکرش کنه

نور تو بوده قبل از صبح ازل حسین
روی ماه تو قبل ماه و زحل حسین
بیا بالا سر من قبل از اجل حسین
دم مرگم بخونم (صلی علی الحسین)۳

(به خدا به گردنم داری خیلی حق حسین )۲
(نوکریت رو می‌کنم به همین بیرق حسین)۲

علمت یعنی پناه حرمت یعنی بهشت
باید اسمت رو فقط به روی تربت نوشت

همیشه تکیه‌گاه عشق تو یک نگاه
چطور از تو بشم جدا آقا یا للعجب
که ندیده وهب به تو دلبسته کربلا
هنر این علم اینه طیب‌رو هم بکشونه به روضه‌ها

تو دل آرام من تب ایام من
نفس راحت منو چی می‌تونم بگم
مگه آقا تو کم کشیدی زحمت منو به نگاه کرم
برسون به حرم دل بی‌طاقتمو

همه روزی می‌گیرن از خان کربلا
همه منظومه‌ها تو کیهان کربلا
وقتی رو می‌کنم به ایوان کربلا
دلم رو می‌سپرم به (سلطان کربلا)۴

(دل آرامم دل آرامم یا اباعبدالله)۴