(شب نهم) دعای افتتاح

وای اگر بی کَسِ حرم باشی
خسته از جان به هر رَقَم باشی

بین خانه اسیر غم باشی
روزه هم باشی و تشنه هم باشی

پَر شکسته زِ خاک پَر مکشی
زهر را جای آب سر نکشی

چون حسن بی‌کسی به در نبود
شأن او طعنه‌های شهر نبود

با کسی جز مغیره قهر نبود
جگر پاره‌اش زِ زَهر نبود

داغ ناموس بود بر جگرش
به در خانه بود هر نظرش

داغ آن روز که رسیدند و
چهل نفر داد می‌کشیدند و

پدرش را غریب دیدند و
مادرش را زمین کشیدند و

همه قاتل شدند حتّی در
بی‌هوا رد شدند از مادر