ذرات وجودم به سربازی خیلش

ذرّات وجودم به سربازی خیلش
چون خَلق جهان است سراسر به طُفیلش

این عالم حادِث همه زآن نور قدیم است
این خلقت اَحسن همه زآن خُلق عظیم است

از آدم و نوح نبی و موسِی و عیسی
بر ماه جمالش‌، همه مُشتاق تماشا

او کیست که زهرا همه از اوست امیدش
او کیست که حیدر شده عبدی ز عبیدش

او کیست که مدحش همه ذرّات بگویند
ما نه، که امامان همگی امّت اویند

او کیست که با اوست همه خیر و سلامت
اسباب شفاعت، همه با اوست قیامت

افسوس که این امّت همواره مسلمان
نشناخته او را به حد بوذر و سلمان

ذرّات به شاگردی این مرد خداروست
فرموده خداوند جهان، اُسوه فقط اوست

این جمله‌ی پیغمبر ما روح‌نواز است
محبوب من از خاک، زن و عطر و نماز است

زن را که رسانده است به جز ختم رسولان
از زنده به گوری به کمالات فراوان

در باور ما زن غزل حُسن الهیست
هر بیت از این شعر خدا لایَتَناهیست

در زندگی آن نکته‌ی ارزنده نتیجه است
عالم همه مبهوت کمالات خدیجه است

در زندگی آری همه باید زِ ولی گفت
از زندگی ساده‌ی زهرا و علی گفت

آزادی ما نیز در آزادی جان است
هنگام رهایی زِ تعلّق زِ جهان است

زن، زندگی، آزادیِ اصلی برکات است
ارزنده‌ترین جلوه‌ی آن در صلوات است

این پرچم سبز عَلَوی سُرخ حسینی
این پرچم پُر خیر شهیدان و خمینی

این پرچم افراشته رمز وطن ماست
حتّی سحر مرگ به روی کفن ماست

چون پرچم گنبد سبب عشق و غرور است
این پرچم حقّ است که بر قلّه‌ی نور است

احزاب جدایی طلب و خیل منافق
در فکر براندازی و با غرب موافق

خوردند دوباره زِ علی سیلی محکم
این لشکر کُفر است که پاشیده شد از هم

تا عشق فرود آمد و این خاک چمن شد
تا سرمه‌ی چشم و دل ما خاک وطن شد

تُرک و لُر و قَشقا و بلوچ و عَرب و کُرد
بر عزّت ایران سرافراز قَسم خورد

هم بر سر عهدند شرفیان و دلیران
بر عشقِ به جمهوری اسلامی ایران

این بانگ سلیمانی دل محترم ماست
"جمهوری اسلامی ایران حرم ماست"

دو تا ساقی، دو تا باده، دو تا مینو، دو تا ساغر
دو تا تاک پر از انگور وسر در خمره خم‌پرور

یکیشان صادق و آن دیگریگردیده پیغمبر
اگر مستم اگر هشیار، اگر خوابم اگر بیدار
اسیرم در کمند جعفرصادق کمند احمد مختار

دو تا خورشید عالم‌تاب می‌آیند از بالا
دو درّ نادر و نایاب می‌آیند از بالا
دو تا آقا، دو تا ارباب می‌آیند از بالا

دو تا کوثر، دو تا زمزم، دو تا دارو، دو تا مرهم
دو تا ایمان مستحکم
یکی صادق یکی هم حضرت خاتم

ندایی آمد از لاهوت ربّ العزّ در ناسوت
به هم پیچیده شد طومارکفر جبت و طاغوت
فَلَک خرّم، مَلَک در شادی و جنّ و بشر مبهوت

فروغی در شب آمد ایّها العالم
رئیس مکتب آمد ایّها العالم

اَلا ای شیعیان کف دارد این مژده
رئیس مکتب آمد ایّها العالم

ببین آتش‌کده خاموش شد از شعله‌های شرک
کسی آمد که لرزانده است نور او بنای شرک
هراسان شد از این موضوع مکّه ناخدای شرک

محمّد هدیه‌ای از عالم بالا
مقامش قاب قوسین است و اَو ادنی

اگرچه خاتم پیغمبرانش خوانده اند امّا
بخوانیدش ابَ الامه، اخ الحیدر، ابَ الزهرا

محمّد می‌رسد از خوبی اخلاق می‌خواند
امین مکّه از پابندی میثاق می‌خواند
سروش وحی را گوش آن عشّاق می‌خواند

ز قرآن خواندنش قرآن شده واله
دل یاسین و الرّحمن شده واله

حرا واله، خدا واله، علی مرتضی واله
ابوذر مست گشته از دمش سلمان شده واله

کنار گنبد خضرای او ما روسیاهانیم
در این دارالحکومه تک تک ما عبد سلطانیم
پناهمان بده هم‌شهری شاه خراسانیم

شفیع المذنبین الغوث
شه دنیا و دین الغوث
علی ای که وصیّت شد امیرالمومنین الغوث

علی دلدار، علی دلبر، علی مولا، علی رهبر
علی قرآن، علی کوثر، علی میزان، علی محشر
علی حیدر، علی صفدر، علی شد جان پیغمبر
علی ّ حبّه جنّه، قسیم النّار و الجَنّه
وصیّ المصطفی حقا امام الانس و الجِنّه