دیوار خونه ها رو که میبینم

دیوار خونه‌ها رو که می‌بینم
پره از یه قاب عکسِ با شکوه

عکس مردی که هنوز کنار ما
ایستاده چه با وقار شبیه کوه

(مردی که یادم نمی‌ره نگاهاش
طنین صداش، هنوز تو گوشمه)۲


که می‌گفت ما ملت شهادتیم
جمهوریه اسلامیمون، حرمه

قدمی نمی‌شه عهدی، که با شهیدامون بستیم
مدافع وطن باشیم، مدافع حرم هستیم

آقام آقام آقام آقام...

این همه رشادت و دلاوری
همیشه تو خاطر ما می‌مونه

وقتی می‌بینیم یه سرو سرفراز
جون داده برا وطن، غریبونه

سروی که برای حفظ این وطن
سروی که برای حفظ خاکمون

توی طوفان غبار و خار و خس
ایستاده تا آخرین قطره‌ی خون

خاطره‌ی جوونمردا، همیشه می‌مونه زنده
یه قاب با شکوه میشه، برا جوون آینده

عطر آرامش اگه تو خونه‌هاست
سایه‌ی امنیته رو سرمون

یه دلاورایی داریم که میرن
تو دل خوف و خطر، با دل و جون

اونا که دیدیم بهاره خونشون
چه غروبا اسیر خزون شده

گلای یاس میون باغچهه‌شون
همه پرپر شده، لاله‌گون شده

تو کوچه می‌پیچه هر صبح
عطر و بوی گل یاسین

شده پر بهاری‌ها
با گل لاله عباسی