دل صبوره راه تو دوره

دل صبوره، راه تو دوره، چه کنه نوکر مجبوره
باشه دیگه من نمیام اگه آقا حرفم زوره

خودم این‌جا ، دلم اون‌جا
پس چرا تو نمی‌کنی امضا

مُردم از بس یه عمریه آقا
از حرم خوندم ، باز که جا موندم

تا باشه خدا من نوکرتم
من گریه‌کنِ روضه‌های مادرتم

حسین وای ، حسین وای...

نام سقّا عمری آقا بس که به ما حاجت داده
هم صغیرو هم کبیرو به کَرَمش عادت داده

دیگه حالا وقت اونه
که اباالفضل دلم رو نشکونه

دل زیاد بی‌حرم نمی‌مونه
اون که می‌دونه ، درد و درمونه

امید حرم ، سقّای حسین
جا مونده دلم توی بین الحرمین

مدد یا ابوفاضل ، مدد یا ابوفاضل...

تا تو هستی شور و مستی تو روضه‌ها جریان داره
زندگی بی‌نام اباالفضل آقا مگه امکان داره

نور چشمام ، شور شعرام
دین و دنیام آقام ابوفاضل

دوای دردم آقام ابوفاضل
یا ابوفاضل ، یا ابوفاضل

عَبدم تو امیر ، دستامو بگیر
جزو نوکرات مارَم بپذیر

تا باشه خدا من نوکرتم
من گریه‌کنِ روضه‌های مادرتم

حسین وای ، حسین وای...