در سخن روح تازه می خواهم

در سخن روح تازه می‌خواهم
از حسن جان اجازه می‌خواهم

لب گذارم به پنجه‌های ضریح
صحبت از تو کنم نگار ملیح

السلام ای امیر این وادی
عاشقی رو تو یادمان دادی

ای بلندای عشق قامت تو
ای سلام خدا به ساحت تو

خاک بوس سیادت تو
زمین جاگاه ولی به عرش برین

آسمانی ترین مسافر خاک
قدر و شان تو کی شود ادراک

ای زلالی حضرت زهرا
بنده‌ی با ارادت زهرا

افتخارت همین بس ای والا
باشی از نسل سیدالنّجبا

بس که بودی تو فاطمی سیرت
مصطفی‌ای منش علی صولت

در سماوات چون ستاره شدی
تو ابوالقاسمی دوباره شدی

آری ذکر تحریر با تکان لبت
چشمه‌ی نور در نماز شبت

ای هدایت گر هدایتگرها
راوی صادق روایتگرها

بس که در عشق مستدامی تو
دستبوس چهار امامی تو

اعتقادت ز بس که بنیادی است
صله‌اش لطف حضرت هادی است

بحر تحسینات بگفت آقا
انت انت انت ولینا حقا

تو صفا بخش دین و آیینی
عزت سرزمین باکینی

آبرودار خاک مایی تو
صاحب ملک خونبهایی تو

مُلک ری از تو آبرو دارد
پای تو از خویش بگذارد

بس که در رتبه‌ات عظمیی تو
حضرت سیدالکریمی تو

قبله‌ی خاک ما شده حرمت
چشم امید ماست بر کرمت

ای قرار دل هوایی من
مرهم زخم کربلایی من

ای به دلدادگان طلوع عشق
ای همیشه شکل حسین

کوی تو رنگی از خدا دارد
خاک تو بوی کربلا دارد

ای فرستاده‌ی رسول الله
جانب خون بهای ثارلله

تویی آن یار بی قرین دلم
هر شب جمعه هم نشین دلم

با علی عهد عشق بستی تو
سفره دار کریمی تو