خدایا بهارم خزونه

خدایا بهارم خزونه
خزونِ بهارِ جوونه
جوونی که داره نشونه رو گونه

خدایا خدایا خدایا
خدایا دلم
خدایا سَرَم
خدایا داره جون میده همسرم

خدایا غرورم شکسته
که سنگِ صبورم شکسته
سُرورِ دلِ بی‌سُرورم شکسته
شکوه مسیر عبورم شکسته

خدایا خدایا خدایا
خدایا چرا
توی کوچه‌ها
زمین خورده زهرای من بی‌هوا

خدایا پناهم رو کشتن
تمامِ سپاهم رو کشتن
گُل و غنچه‌ی بی‌گناهم رو کشتن

خدایا خدایا خدایا
خدایا حسن
خدایا حسین
خدا گریه‌های شبِ زِینَبِین

َمرو فاطمه، مَرو فاطمه، مَرو فاطمه، فاطمه فاطمه