حدیث عشق تو دیوانه کرده عالم را

حدیث عشق تو دیوانه کرده عالم را
به خون نشانده دلِ دودمان آدم را

غم تو موهبت کبریا‌ست در دل من
نمی‌دهم به سرور بهشت این غم را

غبار ماتم تو آبرو به من داده
نمی‌دهم به سرور بهشت این غم را

به نیم قطره‌ی اشک محبّتت ندهم
اگر دهند به دستم تمام عالم را
.....

بار بگشایید اینجا کربلاست
آب و خاکش با دل و جان آشناست

کربلا گهواره‌ی اصغر تویی
مقتل عباسِ مه منظر تویی