جز به شرط ادب قدم منه به خرابات

(قدم مَنه به خرابات، جز به شرط ادب
که ساکنان درش، محرمان پادشه‌اند)۳

مبین حقیر گدایان عشق را
کین قوم، شهان بی کمر و خسروان بی کُلَه‌اند

به هوش باش که هنگام باد استهلال
هزار خرمن طاعت، به نیم جو ننهند

گوشه‌ی چشمی از آن جام جهان ما را بس
من آن بلبل که هر گلچین، سراغ باغ من آمد