برده از خاطرم ایوان قشنگش

برده از خاطرم ایوان قشنگش غم را
کیست آن‌کس که بگیرد جز علی دستم را

برو ای شیخ و مگو پیش من از حور و بهشت
که به دنیا ندهم ذره‌ای از عشقم را

مست اگر می‌شوم از نام علی نیست عجیب
خاک نَعلِینِ علی مست کند عالَم را

تا خود صبح قیامت نَپَرد از سر او
چاییِ روضه اگر مست کند آدم را

می‌زنم بوسه به دستان حبیبی که نوشت
در لغت نامه‌ی مستی لغت ماتم را

ها علیٌ بَشَرٌ کَیفَ بَشَر می‌گوید
هر کسی دیده علی معجزه‌ی خاتم را

وسط روضه‌ی او حال دلِ خوشِ مستان است
ما غنیمت بشماریم همه‌ی آن دَم را

مست اگر می‌شوم از نام علی نیست عجیب
خاک نَعلِینِ علی مست کند عالَم را