ای روزه‌دار افطار محتاج یک دعایم

ای روزه‌دار افطار محتاج یک دعایم
آقای آبرودار محتاج یک دعایم

با نامه سیاهم قلب تو را شکستم
آلوده و گنه‌کار محتاج یک دعایم

خیلی دلم گرفته از تو خبر ندارم
با این وجود دلدار محتاج یک دعایم

تا خواستم بی‌افتم دست مرا گرفتی
این دفعه همچو هر بار محتاج یک دعایم

یابن الحسن کجایی؟
من آمدم گدایی

شرمنده‌ام کجام دیدی گناه کردم
خیلی شدم گرفتار محتاج یک دعایم

نگذاشتی در این یک لحظه رود آبرویم
هستم به تو بدهکار محتاج یک دعایم

ای کاش یک سحر هم راهت بی‌افتد اینجا
در این لحظه دیدار محتاج یک دعایم

خیمه نشین صحرا آرام جان زهرا
هر جای هستی یار محتاج یک دعایم

وقت اذان مغرب دلتنگ کربلایم
ای روزه‌دار افطار محتاج یک دعایم