از ابتدا بزرگ تر ما حسین است

از ابتدا بزرگ‌تر ما حسین بود
یک سایه بود روی سر ما و حسین بود

گفتی بهشت چیست نوشتیم کربلا
اصلا بهشت در نظر ما حسین بود

هر کس در این جهان اثری از خودش گذاشت
گفتیم یا حسین اثرِ ما حسین بود

اسمش عزیز بود خدا داد برکتش
در جمع اسم بیش‌تر ما حسین بود

هر چند والدین عزیزند نزد ما
از والدین عزیزترِ ما حسین بود

بالا نشینی خانه‌ی ویران‌نشینی آمدی
عمه کمک کن پا بشم این دفعه از جای خودم

دنیا بدون روضه چه دارد به غیر درد
در تلخی جهان شِکر ما حسین بود

تسبیح صبح تا شبِ ما یاحسن شد
تسبیح شام تا سحر ما یاحسین بود

حسین جان...

افتاد زیر پا و گدایش عزیز شد
شرمنده‌ایم ما، سپر ما حسین بود

امسال هم برات حرم می‌دهد به ما
هرسال بانیِ سفر ما حسین بود

چشمش به خیمه‌گاه و تنش زیر سُمِ اسب
شاهِ شهیدِ خون‌جگرِ ما حسین بود